Pępek noworodka – pielęgnacja kikuta pępowinowego

Co znajdziesz w artykule?

Czym jest pępek? Jak pielęgnować po porodzie kikut pępowinowy? Niejedna młoda mama zastanawia się jak podjąć się tego tematu, tym bardziej że budzi on wiele różnych emocji. Poniżej zebraliśmy najważniejsze informacje, by pomóc kobietom w prawidłowej pielęgnacji pępków noworodków.

Czym jest pępek?

Pępek noworodka stanowi pozostałość po przyczepie pępowiny, którą dziecko połączone było z organizmem mamy. Pępowina umożliwia rozwój, wzrost, przeżycie, a ostatecznie poród dziecka. Odpowiednia długość sznura pępowinowego pozwala na niczym nieograniczoną możliwość ruchu płodu w łonie matki, a dzięki tzw. galarecie Warthona, która otacza naczynia pępowinowe nadając pępowinie sprężystość, chroni przed ciśnieniem w jamie macicy i uciskiem.

Co się dzieje po porodzie z kikutem pępowinowym?

Po porodzie kiedy naczynia pępowinowe przestają tętnić, położna lub lekarz zakłada na pępowinę plastikowy klips ok 2 cm od powierzchni brzuszka dziecka. Następnie personel, tata lub niekiedy mama przecina pępowinę. Zabieg ten powinien być wykonany w sposób jałowy.

W pierwszych godzinach po urodzeniu się dziecka kikut pępowiny jest biało-niebieski i wilgotny. W ciągu doby obkurcza się i wysusza, a jego kolor zmienia się na żółtobrązowy, a następnie czarnobrązowy. Po kilku dniach, zazwyczaj w dniu wypisu ze szpitala, zacisk kikuta pępowiny powinien być odpięty. Warto tego dopilnować, zwłaszcza, że w niektórych placówkach medycznych nie jest to standardowe postępowanie.

Po usunięciu klipsa kikut pępowiny usycha i odpada po około 14 dniach. Na proces usychania kikuta wpływa m.in.  grubość pępowiny, długość pozostawionego kikuta oraz sposób pielęgnacji.

Jak pielęgnować kikut pępowinowy?

Kikut pępowiny należy traktować jak gojącą się ranę, gdyż stanowi podłoże dla drobnoustrojów chorobotwórczych. Kontakt noworodka z matką skóra do skóry bezpośrednio po porodzie oraz przebywanie matki wraz z dzieckiem w tzw. systemie rooming-in zapewnia dziecku normalny, niechorobotwórczy mikrobiom, zmniejszając ryzyko zakażenia pępka.

Zgodnie z zaleceniami WHO, pielęgnacja kikuta pępowiny powinna polegać na utrzymaniu czystości i suchości samego kikuta i pierścienia wokół pępowiny. Dlatego też preferowaną metodą pielęgnacji kikuta pępowiny jest tzw. sucha pielęgnacja bez stosowania miejscowych substancji odkażających. Stosowanie preparatów odkażających skórę, zaleca się jedynie w warunkach niedostatecznej higieny oraz krajach rozwijających się.

Sucha pielęgnacja kikuta pępowiny polega na:

  • myciu (raz na dobę lub częściej w zależności od zabrudzenia) okolicy pępka i kikuta czystą wodą z mydłem – najlepiej gazikiem lub patyczkiem higienicznym, a następnie pozostawienie nieosłoniętego pępka do wyschnięcia;
  • wystawianiu kikuta na działanie powietrza;
  • odwijaniu brzegów pieluszki, lub używaniu specjalnych pieluszek z miejscem na kikut pępowiny;
  • należy pamiętać, że kikut pępowiny nie stanowi przeciwskazania do leżenia dziecka na brzuszku.

Równie skuteczną i bezpieczną metodą jest pielęgnacja kikuta pępowiny za pomocą mleka kobiecego, w szczególności siary. Czynniki immunologiczne i przeciwzapalne korzystnie wpływają na gojenie się kikuta pępowinowego i zastosowanie tego rodzaju profilaktyki jest równie skuteczne, co sucha pielęgnacja oraz stosowanie miejscowych środków antyseptycznych. Wykazano, że czas odpadnięcia pępowiny pielęgnowanej siarą matki karmiącej był krótszy niż pępowiny pielęgnowanej na sucho.

Nie zaleca się natomiast:

  • długiego moczenia w kąpieli, przy czym bez znaczenia jest drobne zamoczenie;
  • owijania kikuta pępowiny gazikami;
  • używania do pielęgnacji 70% spirytusu czy też gencjany;
  • używania antybiotyków miejscowych;

Niezbyt przyjemny zapach oraz niewielka ilość śluzowatej wydzieliny wokół nasady kikuta są zazwyczaj zjawiskiem prawidłowym. To co powinno zaniepokoić to:

  • wyraźne zaczerwienienie wokół pępka;
  • obrzęk lub tkliwość wokół pępka;
  • silne krwawienie;
  • ropa u nasady kikuta;
  • cuchnący zapach;

Nieodpadnięty kikut po ukończeniu 15 doby życia dziecka jest wskazaniem do oceny położnej środowiskowej lub lekarza pediatry.

Literatura:

  1. Umbilical Cord Care in the Newborn Infant. D. Stewart i wsp. Pediatrics 138 (3); September 2016, 
  2. Dry Care Versus Antiseptics for Umbilical Cord Care: A Cluster Randomized Trial. C. Gras-Le Guen i wsp.  Pediatrics 139 (1); January 2017.
  3. Systematic Review of the Effect of Topical Application of Human Breast Milk on Early Umbilical Cord Separation. A. Hui Ping Kirk i wsp.  Journal of Obstetric, Gynecologic & Neonatal Nursing Volume 48, Issue 2; March 2019
  4. Pierwsze 2 lata życia dziecka. Przewodnik dla rodziców. Jak dbać o rozwój, pielęgnować i zapobiegać chorobom. A. Chybicka, A. Dobrzańska, J. Szczapa, J. Wysocki. Medycyna Praktyczna; Kraków 2012
  5. Pozażywieniowe możliwości wykorzystania mleka kobiecego. M. M. Piskorska-Jasiulewicz, M. Witkowska-Zimny. Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej, 2017; 71: 860-866.
  6. Pierwsze chwile z noworodkiem. I. Dembińska. Oficyna 4eM. Warszawa 2020.

Powiązane artykuły